Kinezyterapia to inaczej leczenie ruchem. Podstawą tej dziedziny fizjoterapii są ćwiczenia ruchowe. Ruch staje się środkiem leczniczym, mającym wpływ na cały organizm. Zadaniem kinezyterapii jest maksymalne usunięcie niesprawności fizycznej.
W poradni prowadzone jest leczenie i usprawnianie:
- zespołów bólowych kręgosłupa i narządów ruchu,
- schorzeń zwyrodnieniowych stawów i kręgosłupa,
- po urazach komunikacyjnych i sportowych (złamania, skręcenia)
- w wadach postawy, skoliozach
- dzieci z uszkodzeniem OUN
W poradni prowadzona jest również:
- gimnastyka dla pań po mastektomii
W ramach kinezyterapii prowadzone są ćwiczenia:
- ćwiczenia bierne
- ćwiczenia czynno-bierne
- ćwiczenia samowspomagane
- ćwiczenia w odciążeniu
- ćwiczenia czynne
- ćwiczenia z oporem
- ćwiczenia izometryczne
- ćwiczenia prowadzone
- wyciągi
- ćwiczenia synergistyczne
- ćwiczenia oddechowe
- nauka chodzenia
- ćwiczenia ogólnokondycyjne/ogólnousprawniające
Metody kinezyterapeutyczne
• Terapia manualna wg Mulligana
Nowatorskie podejście Mulligana polega m.in. na połączeniu ruchu biernego wykonywanego przez terapeutę i ruchu czynnego wykonywanego przez pacjenta. Mulligan uważa m.in, że zmiany w obrębie segmentu ruchowego (w tym stawów między wyrostkowych) mogą powodować ograniczenia ruchu i ból w czasie jego wykonywania. Zaburzenia w mechanice poszczególnych elementów segmentu ruchowego mogą wpływać na siebie wzajemnie, ale ich analiza powinna odbywać się w odniesieniu do całego segmentu ruchowego.
Koncepcja Mulligana zakłada:
• całkowitą bezbolesność podczas stosowania technik kinezyterapeutycznych;
• funkcjonalne obciążenie powierzchni stawowych siłą grawitacji;
• łączenie ruchu biernego, mobilizacyjnego w płaszczyźnie powierzchni stawowych z czynnym ruchem kątowym w tym samym stawie;
• stosowanie docisku na końcu zakresu bezbolesnego ruchu;
• wykonanie odpowiedniej liczby powtórzeń wyżej wymienionej procedury terapeutycznej;
• polecenie "zadania domowego" dla pacjenta, polegającego na wykonywaniu indywidualnie dobranych ćwiczeń.
• Terapia manualna w modelu holistycznym
Jest to nowoczesny, medyczny system leczenia dysfunkcji narządu ruchu. W ich następstwie pojawiają się różne dolegliwości, najczęściej w postaci bólu. Model holistyczny (całościowy) jako jedyny uwzględnia wpływ stresu na ww. zaburzenia i ich skutki.
Wskazania do stosowania terapii manualnej w modelu holistycznym:
• bóle kręgosłupa szyjnego, piersiowego, lędźwiowego
• bóle kości ogonowej
• bóle promieniujące do kończyn dolnych, górnych
• bóle stawów biodrowych, kolanowych, stóp
• bóle barków, łokci, nadgarstka
• bóle głowy: migrenowe, przeciążeniowe
• bóle twarzy (żuchwy, szczęki, uszu, oczu, zębów), tam, gdzie wykluczono organiczne podłoże choroby
• inne dolegliwości
• Metoda McKenzie`go
Metoda McKenzie to metoda biochemicznego badania i leczenia zaburzeń mechaniki kręgosłupa, zawierająca obszerny system działań diagnostycznych i terapeutycznych. Metoda McKenziego dokładnie analizuje pochodzenie bólu kręgosłupa, a następnie wykorzystuje się indywidualnie dobrane ćwiczenia.
Metoda MacKenziego znajduje zastosowanie w bólach kręgosłupa pochodzenia mechanicznego. Jednym z częstszych wskazań do stosowania metody jest dyskopatia, jak również ucisk na korzeń lub nerw.
Celem leczenia w metodzie McKenziego jest ograniczenie lub zlikwidowanie bólu, przywrócenie funkcji kręgosłupa oraz zabezpieczenie przed nawrotami dolegliwości poprzez uczenie pacjenta odpowiednich ćwiczeń i zachowań pozwalających zapobiegać nawrotom bólu.
• Metoda PNF
PNF jest koncepcją posiadającą własną filozofię i zasady pracy z pacjentem. Podstawowym celem terapii jest praca nad funkcją, której chory potrzebuje. Siła mięśni, zakres ruchu - to, co jest ważne w tradycyjnym postępowaniu terapeutycznym, jest tylko środkiem do uzyskania celu jakim jest funkcja. Koncepcja ta zaleca postrzeganie chorego w sposób całościowy, wykorzystując do terapii silne i zdrowe regiony ciała. Umożliwia to pełne wykorzystanie rezerw tkwiących w organizmie, motywuje do dalszego działania, a co najważniejsze zapewnia bezbolesną pracę. PNF to cała gama ćwiczeń i działań obejmujących terapię na macie, naukę chodu, ćwiczenia mięśni mimicznych, a także pracę nad takimi funkcjami jak oddychanie, żucie i połykanie. W tej metodzie chory jest partnerem terapeuty, określa zakres i granice działania.
Wskazania:
- uszkodzenia i dysfunkcje tkanek miękkich aparatu ruchu: mięśni, ścięgien, więzadeł, torebek stawowych
- złamania i zwichnięcia,
- bóle kręgosłupa segmentu szyjnego, piersiowego oraz lędźwiowo- krzyżowego,
- urazy sportowe
• Współczesne metody diagnozy i leczenia tkanek miękkich
Są to techniki wpływające na dysfunkcje i urazy tkanek miękkich (mięśni, powięzi, więzadeł, ścięgien). Do metod leczniczych z tego zakresu zaliczmy:
Techniki Energizacji Mięśni (Muscle Energy Technique, MET) - metody wykorzystujące napięcie mięśni pacjenta w celu likwidacji zaburzeń w obrębie tkanek miękkich. Wskazania do stosowania tej terapii to hipertonia mięśniowa, przykurcze pochodzenia mięśniowego oraz łącznotkankowego, spastyka, osłabienie fizjologiczne mięśni, obrzęk miejscowy, zastój żylny, ograniczenie ruchomości stawów wynikające z dysfunkcji tkanek miękkich.
Mięśniowo-Powięziowe Rozluźnianie (Myofascial Release, MFR)- Powięź (fascia) to błona zbudowana z tkanki łącznej włóknistej, która otacza ciało pod skórą, powleka mięśnie szkieletowe i łączy je w grupy czynnościowe. Ograniczenia w obrębie powięzi mogą powodować powstawanie nieprawidłowych napięć w obrębie mięśni, stawów, ucisk na kości, nerwy, naczynia krwionośne powodując zaburzenia ich funkcji. Metoda ta polega na likwidowaniu ograniczeń wykorzystując tzw. fenomen rozluźniania.
Techniki Aktywnego Rozluźniania (ART) - polega na rozciągnięciu struktur miękkich przy jednoczesnym nacisku i zablokowaniu tkanek. W zależności od stanu i możliwości pacjenta terapeuta może posługiwać się tą techniką sam lub z czynną pomocą pacjenta.
• Kinesiotaping
Metoda wykorzystująca plastry o właściwościach zbliżonych do ludzkiej skóry - w zależności od rodzaju zastosowanej aplikacji - zmniejsza ból, poprawia zakres ruchomości, koryguje niewłaściwą pozycję w stawie, wspomaga pracę mięśniową lub rozluźnia nadmierne napięcie mięśniowe i skórne, zmniejsza obrzęki i zastoje limfatyczne.
Wskazania:
- zespoły bólowe kręgosłupa i stawów kończyn,
- terapia stanów pourazowych mięśni i stawów,
- drenaż limfatyczny
• Fascial Manipulation (manipulacje powięziowe)
Facsial manipulation to rodzaj terapii manualnej opracowanej przez włoskiego fizjoterapeutę Luigiego Stecco.
Techniki te koncentrują się na powięziach mięśniowo - szkieletowych i określają specyficzne punkty na powięzi, łączące się za specyficznie ograniczonymi ruchami. Prowadząc wywiad oraz szczegółowe testy bolesnych ruchów wyszukuje się największe zaburzenia w mechanice powięzi. Następnie poprzez odpowiednie manipulacje czy tez mobilizacje tych określonych miejsc na powięzi możliwe jest przywrócenie ruchu i zmniejszenie bólu. Terapia jest niezwykle skuteczna u pacjentów z wszelkiego rodzaju bólami mięśniowo szkieletowymi.